Pamiętam jeden poranek,kiedy byłem w trzeciej klasie. Mama posłała mnie do szkołyz prostą ghańską potrawą zwaną "fufu". (Śmiech) Fufu to biała skrobiowa kulazrobiona z manioka jadalnego, zazwyczaj podawana z lekką zupąo ciemnopomarańczowym kolorze, zawierającą kurczaka lub wołowinę. To sycące, aromatyczne d anie miało mnie zdaniem mamyrozgrzać w ten zimny dzień. Kiedy nadeszła pora obiadui otworzyłem termos, wypuszczając wszystkie te nowe zapachy, koledzy nie zareagowali zbyt przychylnie. (Śmiech) "Co to jest?" - spytał ktoś. "To fufu" - odpowiedziałem. (Śmiech) "Fuj, dziwnie to to jest fufu?" - spytali. Ich reakcja sprawiła, że straciłem apetyt. Błagałem mamę, żeby już nigdynie dawała mi do szkoły fufu. Prosiłem, żeby robiła mi kanapki, rosół czy inne rzeczy, jakie jedli koledzy. To był jeden z pierwszych momentów, kiedy zacząłem zauważać,co wyróżnia moją rodzinę, a co jest normalne dla innych, co było ghańskie, co afrykańskie, a co amerykańskie. Jestem Amerykaninem pierwszej generacji. Moi rodzice są imigrantami. Mój ojciec, Gabriel,przyjechał do USA prawie 50 lat temu. Dotarł do Nowego Jorku z miasta zwanego Kumasiw północnym regionie Ghany, w Afryce Zachodniej. Przyjechał na studia,by zdobyć licencjat w księgowości i w końcu został księgowym. Moja matka, Georgina,dołączyła do niego wiele lat później. Kochała modę i pracowała w szwalnina Dolnym Manhattanie, aż zaoszczędziła wystarczająco dużo,by otworzyć własny sklep z odzieżą. Uważam się za Amerykanina i Afrykanina i obywatela Ghany. A na świecie są miliony ludzi, którzy żonglują różnymi klasyfikacjami. Mogą być jamajskimi Kanadyjczykami,czy nigeryjskimi Brytyjczykami. Ale tym, co wyróżnia nasze historie i doświadczenia, jest fakt, że dorastaliśmy i zostaliśmy wychowaniw kraju innym niż nasi rodzice, toteż możemy zostać źle zrozumiani, jeśli nie weźmie się tego pod uwagę. Dorastałem w Nowym Jorku,gdzie mieszka najwięcej imigrantów w całych Stanach Zjednoczonych. Może myślicie, że dorastającw miejscu takim jak Nowy Jork, Amerykanin pierwszej generacjiz łatwością znajdzie swoje miejsce. Ale przez całe dzieciństwo towarzyszyły mi momenty,dzięki którym zrozumiałem, jak różne są światy, do których należę. Kiedy byłem w piątej klasie,jeden z uczniów zapytał mnie, czy moja rodzina to uchodźcy. Nie wiedziałem, co to słowo znaczy. Wytłumaczył mi,że jego rodzice powiedzieli mu, że uchodźcy to ludzie z Afryki,którzy przybywają do USA w ucieczce przed śmiercią,głodem i chorobami. Więc spytałem rodziców,a oni się uśmiechnęli, nie dlatego, że to było zabawne,ale dlatego, że była to generalizacja. Zapewnili mnie, że w Ghaniemieli dosyć jedzenia, a mimo to chcieli przyjechać do USA. (Śmiech) Z wiekiem słyszałemcoraz trudniejsze pytania. Gimnazjum było pierwszą szkołą, w której spotkałem wieluczarnych Amerykanów i wielu z nich nie mogło zrozumieć,dlaczego mam inny akcent niż oni, albo dlaczego różnią się nasi rodzice. Ktoś spytał: "Czy tyw ogóle jesteś czarny?". Zawsze myślałem, że jestem czarny. (Śmiech) Myślałem, że kolor skórymówi sam za siebie. (Śmiech) Zapytałem o to ojca, a ten powiedział,że po przyjeździe do USA sam był zaskoczony,jak wielkie ma to znaczenie. Wyjaśnił mi, że w Ghaniewszyscy byli czarnoskórzy, więc nigdy nawet o tym nie myślał. Ale w USA to ważna sprawa. (Śmiech) Ale mówił też: "Jesteś Afrykaninem. Pamiętaj o tym". I podkreślał to, choć dla wielu mieszkańców Afryki jestem jedynie Amerykaninem. Te nieporozumieniai złożone zagadnienia kulturowe to nie tylko problem dzieci. Nawet dorośli nie wiedzą,kim są imigranci. Patrząc na obecne trendy, jeśli spytałbym was: która grupa emigrantówrośnie najszybciej w USA, kogo byście podali? 9 na 10 osób odpowiada, że to Latynosi, ale tak naprawdę to właśnieimigranci z Afryki. A co z edukacją? Która grupa imigranckajest najbardziej wykształcona? Wielu odpowiedziałoby, że to Azjaci,ale tak naprawdę to imigranci z Afryki. Nawet w sprawach polityki czy wiedzieliście, że 3 z 8 krajów objętych tzw. "zakazem podróżowania" to kraje afrykańskie? Wielu zakłada, że objęci zakazem muzułmanieżyją na Bliskim Wschodzie, ale wiele z tych "zakazanych"narodów to Afrykanie. Jeśli chodzi o edukację,politykę czy religię, mamy wiele mylnych założeńna temat imigrantów. Nawet jeśli chodzi o różnorodnośći integrację w miejscu pracy, jeśli zapytałbym was,jaka kombinacja płciowo-etniczna ma najmniejsze szanse na awansna wyższe stanowiska kierownicze, o kim byście pomyśleli? Tym razem nie chodzi o Afrykanów. (Śmiech) I nie są to osoby czarnoskóre, ani Latynosi. Najmniejsze szanse mają kobiety z Azji. Częścią mojej pracyjako autora cyfrowych opowiadań jest chwytanie tych historii, by przy pomocy technikiułatwić do nich dostęp. W tym roku założyłem galerię internetowąz portretami i osobistymi sprawozdaniami dla projektu o nazwie Enodi. Celem Enodi jest ekspozycja takich jak jaimigrantów pierwszej generacji, którym zarówno kraje dzieciństwa jak i kraje pochodzenia, a także kwestia "czarności"są bardzo bliskie. Stworzyłem ten wirtualny domdla wielu z nas, którzy są niezrozumiani w naszych ojczyznach. Istnieją miliony Enodi, którzy za pomocą myślnikałączą kraje pochodzenia z domami w Stanach, w Kanadzie, Anglii czy Niemczech. Wiele waszych znajomych może być Enodi. Aktorzy Issa Rae i Idris Elba są Enodi. Colin Powell, były prokurator generalny Eric Holder, były prezydent USA Barack Obama, wszyscy są dziećmi imigrantówz Afryki i Karaibów. Ale jak wiele o nas wiecie? Ta skomplikowana nawigacja nie dotyczy tylko ludzipierwszej generacji. Jesteśmy tak związani z życiem i kulturąAmeryki Północnej czy Europy, że mogłoby was zaskoczyć,jak ważni jesteśmy dla waszej historii i przyszłości. Porozmawiajcie z nami, dowiedzcie się, kim naprawdę są imigranci i oddzielcie nas od profilowania i ograniczonej narracji medialnej czy nawet tego, kim się wam wydajemy. Jesteśmy chodzącymi tyglami kulturowymi. Jeśli z tego tygla unosi sięnowy czy niecodzienny zapach... (Śmiech) nie zatykajcie nosa. Poproście, żebyśmy się podzielili. Dziękuję. (Brawa)

co to jest fufu